Διάβασα: Ημιζωές, του Νίκου Αγαθαγγελίδη

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2021

 

Ημιζωές, του Νίκου Αγαθαγγελίδη, Εκδόσεις Υδροπλάνο. Γραφή που σε κρατά στις σελίδες του και σε παρασύρει στην ιστορία που διαδραματίζεται, τόσο που δεν μπορείς εύκολα να το αφήσεις από το χέρι. Μα ο όγκος του είναι μεγάλος, 596 σελίδες, οπότε αναγκαστικά αποχωρίζεσαι τους ήρωες κατά τη διάρκεια του 24ωρου...
Αν και αυτή είναι η πρώτη του συγγραφική δουλειά, ο Νίκος Αγαθαγγελίδης καταφέρνει ν' αγγίξει τους αναγνώστες σαν παλιός γνώριμος, αριστουργηματικά. Μεστωμένη ώριμη γραφή, με πλούσιο λεξιλόγιο, περνά εντός μας και μένει, αποτυπώνεται, αφήνοντάς μας να αναμένουμε ανυπόμονα τη συνέχεια.
Το μυθιστόρημά του με τίτλο "Ημιζωές" είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κοινωνικές προεκτάσεις. 

Πολυπρόσωπο δίχως να κουράζει, κρατά την αγωνία της ιστορίας μέχρι τέλους. Διαβάζοντας, ξεχνάς ότι είναι γραμμένο από Έλληνα λογοτέχνη, χάνεσαι και συχνά νομίζεις πως διαβάζεις ένα μυθιστόρημα Αμερικανικής Λογοτεχνίας. Άνετα σε τοποθετεί στη μικρή επαρχιακή πόλη της Αμερικής όπου συμβαίνουν οι δύο δολοφονίες των νεαρών κοριτσιών. Ξεκάθαρα θα διακρίνεις και εύκολα θα συμπάσχεις, με τους φόβους και τις ανησυχίες των ηρώων που βιώνουν ζωές ανολοκλήρωτες, ζωές μισές, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Σύντομα θα κυκλοφορήσει ο Β' τόμος που, είμαι βέβαιη, πως θα μας κρατήσει επίσης ξάγρυπνους ώσπου να μάθουμε το τέλος της ιστορίας.
Διαβάζουμε από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
«Νομίζω πως τα άψυχα μάτια της κοιτούν εμένα. Θέλουν να ουρλιάξουν. Πώς αισθάνθηκες όταν είδες τον Θάνατο να πλησιάζει, μικρή μου;» Το Βέλβετ Ρόου έχει μείνει στην ιστορία ως «η πόλη των χιλίων χαμόγελων». Ωστόσο, πίσω από τα ψεύτικα χαμόγελα ελλοχεύουν σκοτεινά μυστικά.
Όταν ο εγκληματολόγος Άλαν Ράσελ αναλαμβάνει την υπόθεση δυο δολοφονημένων κοριτσιών, γνωρίζει ότι η ζωή του θα αλλάξει για πάντα. Τούτη η ιστορία θα είναι η τελευταία του δοκιμασία και ο μοναδικός δρόμος προς την προσωπική του εξιλέωση. Σε έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο, αλλά και σε όσα στοιχειώνουν το παρελθόν του, ο Άλαν θα κληθεί να αντιμετωπίσει ένα κακό που καλπάζει ξέφρενο. Ο δολοφόνος βρίσκεται κάπου εκεί έξω και δε θα αργήσει να χτυπήσει ξανά… Συμφέροντα και ολέθρια πάθη, ψέματα και δίψα για εξουσία συνυφαίνουν έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, τον κόσμο των Ημιζωών».

[Η άποψή μου για το βιβλίο δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό περιοδικό για τις τέχνες και τα γράμματα Culturepoint.gr]

Δημοσίευση σχολίου

Αφήνοντας εδώ το σχόλιό σας, μην ξεχνάτε να είστε ευγενείς!