Τι είναι -τελικά- αυτό το "Κουήρ" γύρω από το οποίο γίνεται πολύς λόγος τελευταία;

 

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας τύπος που μου το έπαιζε φίλος. Τότε, θυμάμαι, ήταν λίγο καιρό αφότου έκανα το coming out μου, σε αρκετά προχωρημένη ηλικία μα περήφανη που επιτέλους τα είχα καταφέρει με όσες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένα άτομο που ζει στην επαρχία, κι όσο να 'ναι ήμουν το καινούργιο (άγνωστο) φρούτο στην κοινότητα (;). Είχα ξεκινήσει με αθωότητα, θάρρος κι αποφασιστικότητα, δείχνοντας εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, νομίζοντας πως όπως είμαι εγώ, με ανοιχτή καρδιά κι αγκαλιά που χωράει τον κόσμο όλο,  είναι κι οι άλλοι. Μέγα λάθος. 

Ο σκεπτικισμός ήταν το πρώτο εμπόδιο που συνάντησα, ακόμη κι εντός μιας -υποτίθεται- ανοιχτόμυαλης κοινότητας ανθρώπων, εκεί όπου θα έπρεπε να κυριαρχεί η ελευθερία των ιδεών και η προώθησή τους, η στήριξη στους αγώνες του κάθε υποκειμένου, η κατανόηση, ο σεβασμός στην ατομικότητα και στον αυτοπροσδιορισμό. Με λίγα λόγια, αυτό που συνέβη και με εξέπληξε, ήταν το γεγονός ότι βγήκαν τα Κουηρόμετρα!

 Έλαβα κάποια στιγμή ένα μήνυμα από αυτόν τον τύπο που προανέφερα, όπου μεταξύ άλλων "στολισμών" μου έγραφε: "η ηθικούλα όσο κουηρ ρουχαλάκι και να βάλεις, μένει μέσα/θέλει αγώνα πολύ και κυρίως στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή. Η κουηροσύνη δεν είναι ρούχο, ούτε τάση. Είναι εύρημα εσωτερικό, αναγκαιότητα επιβίωσης και απότοκο προσωπικής νεκρανάστασης". Πράγμα που σήμαινε ότι η κουηροσύνη μου μετρήθηκε (προφανώς από άτομα που δεν με γνώρισαν ποτέ προσωπικά) και κρίθηκε ανεπαρκής.

Μα, τί είναι -τελικά- αυτό το Κουήρ γύρω από το οποίο γίνεται πολύς λόγος τελευταία;

Μιλάμε για Κουήρ λογοτεχνία, Κουήρ Ποίηση, για το Κουήρ στις Τέχνες γενικότερα, για την "ηθική του Κουήρ" και για το Κουήρ ως τρόπο ζωής κι ως πηγή έμπνευσης, για Κουήρ εμφάνιση, Κουήρ Θεωρία, Κουήρ πολιτική, κ.α. 

Ας ξεκινήσουμε με μια απλή ερμηνεία, όπως τη δίνει η Βικιπαίδεια:

Queer είναι ένας όρος "ομπρέλα" (υπερώνυμο), που αφορά τις έμφυλες μειονότητες, που δεν ανήκουν στην κατηγορία των ετεροφυλόφιλων ή/και των cisgender. Η λέξη είναι αγγλικής προέλευσης και αρχικά σήμαινε ο "περίεργος", ο "παράξενος". Η λέξη με τη σημερινή της διαδεδομένη σημασία ξεκίνησε να χρησιμοποιείται κατά τα τέλη του 19ου αιώνα με μειωτικό χαρακτήρα έναντι των ομοφυλόφιλων. Ωστόσο, αρχής γενομένης της δεκαετίας του 1980, η λέξη επανοικειοποιήθηκε και σιγά σιγά χρησιμοποιήθηκε μέσα στην Κοινότητα και ξεκίνησε να προσδιορίζει έτσι τα gay άτομα. Άνθρωποι που δεν αποδέχονται τις παραδοσιακές έννοιες φύλων, και χωρίς να θέλουν να προσδιοριστούν ως ΛΟΑΤ, πολλές φορές αυτοπροσδιορίζονται ως queer.
  Ο όρος πλέον, καμιά φορά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να περιγράψει και κάποια ταυτότητα ή κάποια μη-κανονιστική πεποίθηση (βλέπε: αντι- ετεροκανονικότητα). Ακαδημαϊκοί τομείς, όπως η queer θεωρία και οι queer σπουδές, συμφωνούν στην αποστασιοποίηση ως προς τη δυαδικότητα των φύλων και την κανονικότητα, και μοιράζονται την αντίληψη περί έλλειψης διαθεματικότητας εντός του mainstream ΛΟΑΤ κινήματος. Η queer τέχνη, τα διάφορα queer πολιτισμικά γκρουπ, καθώς και οι πολιτικές queer ομάδες, είναι μερικοί από τους εκφραστές των queer ατόμων. Μερικοί εξ αυτών, που ακόμα και σήμερα αντιτίθεται στη χρησιμοποίηση της λέξης queer, είναι άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας οι οποίοι θεωρούν τη λέξη προσβλητική και επιθυμούν τον διαχωρισμό τους από αυτήν.

 Το Κουήρ, λοιπόν, είναι τρόπος έκφρασης. Είναι η ιδέα από την οποία πηγάζει η πράξη. Είναι το προσωπικό αποτύπωμα που, ίσως, γίνει κάποτε συλλογικότητα [μα, τότε, θα συνεχίσει να είναι Κουήρ; αναρωτιέμαι...] Είναι ο τρόπος που το κάθε άτομο επιλέγει να ακολουθήσει ή να αντιπαραταχθεί στη ροή των πραγμάτων. Είναι τρόπος αντίστασης τόσο, όσο είναι και απόλυτα προσωπικός τρόπος προσαρμογής  στην καθημερινότητα ώστε να ξεφεύγει από την πεζότητά της. Είναι η έκφραση της ατομικής  ψυχής σε σχέση ή σε αντιπαραβολή με τη συλλογική ψυχή. Είναι η διαφορετική φωνή που, σε ταυτόχρονη συνήχηση με άλλες φωνές, δημιουργεί έναν νέο τρόπο έκφρασης ή κίνησης,  δίχως να χάνει ποτέ την αυτοτέλειά της.

Δεν είναι απαραίτητο ούτε δεδομένο πως το άτομο που νιώθει Κουήρ και που εκφράζεται μέσα από τη δύναμη και τη ροή του Κουήρ, θα το δείχνει με την εμφάνισή του. Μπορεί να είναι Κουήρ ένα άτομο που επιλέγει να εμφανίζεται δημοσίως με φτερά και πούλιες και να κρύβει το πρόσωπό του δημιουργώντας μία κρυψίνους περσόνα στα όρια του φετίχ, μπορεί και να μην είναι. Μπορεί να είναι Κουήρ ένας λογοτέχνης που το έργο του εκφράζεται μέσα από συμβολισμούς και τρόπους γραφής που μέχρι τώρα θεωρούνταν παράλογοι ή/και απαράδεκτοι, μπορεί και να μην είναι. Μπορεί να είναι Κουήρ ένα άτομο που σκέφτεται με τρόπο επαναστατικό για τα σημερινά δεδομένα, μπορεί και να μην είναι... 

Ποιος κρίνει τί είναι Κουήρ και τί όχι;

Κάποτε, τους αποκαλούσαμε "επαναστάτες", "διαφορετικούς", "αλλόκοτους". Είναι οι άνθρωποι που με προσωπικό κόστος ηγούνται μιας νέας αρχής. Φέρνουν αλλαγές στον τρόπο σκέψης. Συντελούν στην αποδοχή των ανθρώπων που περιθωριοποιούνται από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Είναι οι άνθρωποι που με τη σκέψη τους, τις ιδέες τους, την ψυχική τους δύναμη, τον τρόπο που εκφράζουν την Τέχνη τους, τον λόγο τους τον προφορικό ή τον γραπτό, αλλάζουν τον ρου της ιστορίας, νικούν το κατεστημένο φέρνοντας  αλλαγή στις συμπεριφορές ενός κοινωνικού συνόλου που στερεοτυπικά παγιωμένο τελματώνει. 

Οι Κουήρ χαρακτήρες είναι η πέτρα που πέφτει στο νερό δημιουργώντας κύματα. Ποιος είναι ικανός να κρίνει την πέτρα; Ποιος είναι αρμόδιος να της προσάψει ονόματα; Ποιος θα την ταξινομήσει;

Αφήνω την απάντηση στην κρίση σας.