Annie Ernaux

 

Η Annie Ernaux έλαβε το Νόμπελ λογοτεχνίας!

Κι άλλοι χάρηκαν (μαζί τους κι εγώ), ενώ άλλοι έσταξαν χολή -όπως το συνηθίζουν άλλωστε...

Όχι ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι δεν το άξιζαν. Όλοι αξίζουν τη μέγιστη επιβράβευση του έργου τους. Η διαφορά φέτος με την υποψηφιότητα της Annie Ernaux είναι η εξής: Σε έναν κόσμο που ολοένα υποβιβάζει με οποιονδήποτε διαθέσιμο τρόπο συνεχώς τη θέση της γυναίκας, εκείνη μέσω της λογοτεχνικής φωνής της δίνει βήμα σε όλες τις γυναίκες που έχουν υποφέρει, έχουν κυριαρχηθεί, έχουν κακοποιηθεί, έχουν υποταχθεί...

Λογοτεχνικά ασυμβίβαστη, χρησιμοποιώντας γλώσσα απλή κατάφερε να δείξει το πόσο απελευθερωτικό είναι να εκφράζεις την αλήθεια σου. Γι' αυτό και οι πολέμιοι της Ernaux σθεναρά θέτουν υπό αμφισβήτηση τη λογοτεχνική αξία του έργου της. Και όμως. 

Η Ernaux απέδειξε πως αρκεί να έχεις κάτι ουσιώδες να πεις και θα υπάρξει το κοινό που θα σε σεβαστεί, θα σε αγαπήσει και θα σε ακούσει. Αρκεί να μοιραστείς την αλήθεια σου με απλότητα, για να ταυτιστούν μαζί σου. Αρκεί να γράψεις την ιστορία σου με τον τρόπο που επιθυμεί το μέσα σου να εκφραστεί, για να δημιουργήσεις ένα νέο λογοτεχνικό είδος, που σε άλλους θ' αρέσει και σε άλλους όχι, μα εσύ θα έχεις κάνει το καθήκον σου απέναντι στο όραμά σου και θα έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι τους εφιάλτες σου, θα έχεις μάθει να δουλεύεις με το παρελθόν που σε πλήγωσε και από αυτό θα μπορείς πλέον να αντλήσεις ένα μέλλον καλύτερο, φωτεινότερο κι ελπιδοφόρο. Δίνοντας έτσι ελπίδα και σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που έχουν περάσει ή θα περάσουν τα ίδια με σένα.

Και κάπως έτσι γίνεται το παζλ της ιδιωτικής σου ιστορίας σύμβολο για ανθρώπους σε όλη την υφήλιο. 

Κι ας λένε κάποιοι κριτικοί ό,τι θέλουν. Το να γράφεις, απαιτεί θάρρος. Και πείσμα, για να αντλείς δύναμη από την αρνητικότητα που δέχεσαι, πηγαίνοντας κόντρα σε κάθε τι κατεστημένο.

Annie Ernaux, Félicitations!