Πέρασε ο καιρός κι ούτε που το κατάλαβα. Γίνεται δίνη η καθημερινότητα και μας ρουφάει εντός της, είναι τόσα τα μικρά και τα μεγάλα που καλούμαστε καθημερινά να αντιμετωπίσουμε που ξεχνάμε τί είναι αυτό που κάποτε μας πότιζε σταλιά-σταλιά την ευτυχία. Έφτασα στο σημείο να με απασχολεί ανώδυνα το τί θα μαγειρέψω πάλι σήμερα· για τ' άλλα, τα σπουδαία, εκείνα που βομβούν μέσα στο κρανίο μου, ούτε...